نقش مهارکنندۀ پای پرونیل بوتوکساید در میزان فعالیت ویژۀ آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز پسیل معمولی پسته، agonoscena pistaciae

گلوتاتیون اس ترانسفرازها نقش بسیار مهمی در غیرسمی کردن ترکیبات آفت کش و مقاومت حشرات در برابر حشره کش ها ایفا می کنند. در این پژوهش تفاوت فعالیت آنزیم های گلوتاتیون اس ترانسفراز در دو فرم تابستانه و زمستانه پسیل بررسی شده است و اثر غلظت های مختلف پی پرونیل بوتوکساید (pbo) (5/0، 1، 2، 4 و 8 میلی گرم بر لیتر) روی حشرات کامل پسیل پسته در میزان مهار فعالیت این آنزیم با استفاده از سوبسترای 1، کلرو 2 و 4 دی نیترو بنزن ((cdnb انجام گرفته است. همچنین میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز در زمان های 0، 1، 2، 4 و 6 ساعت پس از تیمار حشرات کامل با دزی که بیشترین مهارکنندگی را روی این آنزیم داشت، سنجش شده است. نتایج نشان داد که میزان فعالیت آنزیم در فرم های مختلف پسیل با هم ختلاف معنا داری (05/0< p) نداشتند و کمترین میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز، یا به عبارتی بیشترین میزان مهارکنندگی توسط پای پرونیل بوتوکساید در غلظت 5/0میلی گرم بر لیتر دیده شد و بیشترین مهارکنندگی در زمان 4 ساعت بعد از کاربرد سینرژیست (pbo) صورت گرفت. با توجه به نتایج این پژوهش چنین به نظر می رسد که بتوان با کاربرد مناسب دز pbo، آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز را مهار و با در نظر گرفتن زمان حداکثر مهار توسط این سینرژیست در مدیریت مقاومت پسیل به آفت کش ها سود برد.